16-05-2011:

Vlinder

Zondag 15 mei 2011 was de dag waar ik al maanden naar toegeleefd had: de opening van mijn nieuwe praktijkruimte. Na maanden van hard werken en menig traantje door wat ik in de bouw allemaal tegen ben moeten komen was het dan eindelijk zover.
Het was een prachtige dag, waarin veel lieve mensen op bezoek zijn gekomen. Van één van mijn cliënten heb ik dit prachtige verhaal gekregen, ik wil hem graag met jullie delen:

Een man vond een cocon van een vlinder en nam deze mee naar zijn huis. Op een dag verscheen er een kleine opening in de cocon. De man zat uren te kijken hoe de vlinder worstelde om zich door de kleine opening naar buiten te werken.

Op een gegeven moment leek het alsof de vlinder geen voortgang meer boekte. Het leek alsof hij niet verder kon dan hij gekomen was.

Dus besloot de man de vlinder te helpen. Hij nam een schaar en knipte de rest van de cocon open. De vlinder kon zich nu vrij eenvoudig losmaken.

Maar de vlinder had een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De man verwachtte dat de vlinder elk moment zijn vleugels zou uitslaan en groter en steviger zouden worden, zodat ze zijn lijf zouden kunnen dragen. Maar dat gebeurde niet.

Integendeel, de vlinder moest de rest van zijn leven met een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels rondkruipen. De vlinder heeft nooit kunnen vliegen.

De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar wat hij in al zijn goedheid niet begreep had was dat de krappe cocon en de worsteling die nodig was om door de opening te kruipen, de manier was om de lichaamsvloeistof van de vlinder in de vleugels te pompen zodat de vlinder klaar zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon verlaten had.

Soms zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven. Als we ons leven zonder obstakels zouden leven, zouden we kreupel raken. We zouden nooit zo sterk worden als we kunnen zijn. We zouden nooit kunnen vliegen.